www.sarajevskatribina.ba
Sarajevska Tribina
 

Govornici

Gost Govornik

Govor

Muzika je zasigurno najizrazenija od svih vrsta finih umjetnost kojoj pripada vazno mjesto medu slikarstvom, knjizevnoscu, vajarstvom, arhitekturom ili bilo kojom drugom vrstom fine umjetnost. To je muzika cija je publika bezbrojna i koja u njoj uziva do granice ekstaze a da se pri tom ne svrstava u odredeni mentalni sklop ili intelektualni nivo.

U ovom pogledu taj elemenat koji pretace ljudsku prirodnu neukrotivost u civilizovanu profinjenost ne postoji niti u jednoj drugoj finoj umjetnost. Historija umjetnost svjedoci da je muzika odigrala kljucnu ulogu u usadivanju mira i tolerancije u ljudska bica,

Niti jedna od drevnih civilizacija nije dosegla svoj vrhunac bez fine umjetnost. Civilizacija Doline Inda (koja je u danasnjim geografskim odrednicama poznata kao Pakistan, nasa domovina) zauzimala je veoma visoko mjesto medu svjetskim civilizacijama. Ova, pet tisuca stara civilizacija je povezana sa imenom MULTAN, centralni grad koji jos uvijek postoji sa svim svojim tradicijama usred trougla izmedu tri historijska centra-Moinjodaro, Harapa i Texila koji je otkrio slavni Britanski arheolog i historicar Sir John Marshal tokom 19. vijeka. Pripadnici ove civilizacije nikada nisu napadali ili pokoravali njima susjedne teritorije ali su uspjeli ocuvati svoje kulturne i historijske vrijednost. Od svih tih vrijednosti najsvetije su im bili njihovi muzicki instrumenti koji i daans postoje u arheoloskom muzeju Civilizacije Doline Inda i koji se i danas koriste i sviraju.

Drevni Raagni i Raaga kao sto su DAKHNI i JOGE se i dana spjevaju sa velikim odusevljenjem. Ove Raage nacin da se izrazi ljudska tuga ali i hrabrost njenog podnosenja. Ja sa svojom porodicom zivim u stoljecima staroj kuci muzike-"BHEDI POTRA" koja jos uvijek cuva muzicku tradiciju.

Sa velikim zadovoljstvom Pakistan i narod Multana, nasljednici culture doline Sinda mogu reci d aim je profinjeno bogatstvo tradicionalne muzike pomoglo da zaborave posljedice mnogih napada srtanih osvajaca na grad Multan i Pakistan. Nucili smo kroz kulturu muzike da zaboravimo na okrutnost koje smo pretrpjeli tokom tih invazija i umjesto toga naucili da promoviramo kulturu mira i harmonije. Muzika je ta koja nas je naucila lekciju mira, koja nam je sada postala sveto naslijede. Nasi historijski spomenici svjedoce da smo hiljadama godina ucili kako da ne pravimo i ne koristimo oruzje protiv susjeda. Statue " Djevojka koja place" pronadene u arheoloskim iskopinama Mohenjodero i "Uspavanog pjevaca" iz Taxile su niejmi svjedoci nase miroljubive prirode.

To je i razlog zasto su nasi muzeji opremljeni sa muzickim instrumentima a ne oruzjem. Nasi heroji nisu osvajaci nego Sehidi. Muzicke porodice u Pakistanu prisjecaju ih se na njima specifican nacin pjevajuci o horovima tzv. Raage koje su ujedno i jedna od najrazvijenijih vrsta muzicke industrije Pakistana.

Ja mogu sa ponosom reci da je muzika i samo muzika unijela toleranciju u zivot u Multanu koja je i danas jaka i veoma prisutna. Vjerovatno bi bilo jako tesko pronaci slican promjer u historiji. Moje je ubijedenje, dokk se obracam ovom skupu da je stvaranje mira i tolerancije uz pomoc muzike nas licni ali i historijski experiment za koji ja ocekujem da ga prihvati cijeli svijet.